Długa ława

[Mistrz Gry]

Długa ława

Długa ława znajduje się w centralnej części sali i od razu rzuca się w oczy. To ciężki, drewniany stół o solidnym blacie, przy którym mieści się kilkanaście osób. Zazwyczaj przesiadują tu całe załogi po zejściu na ląd – marynarze, rybacy i robotnicy portowi. Na ławie łatwo znaleźć ślady intensywnego użytkowania: wyryte inicjały, zadrapania, plamy po rozlanych trunkach. Miejsce jest głośne, pełne rozmów i śmiechu, a czasem również kłótni. Barmanka zwykle kieruje tu większe zamówienia, wiedząc, że spragniona wrażeń grupa prędko opróżni dzbany i kufle. Wokół ławy łatwo o towarzystwo i nowe znajomości, dlatego (jeśli jest miejsce) wielu gości woli właśnie tu zaczynać wieczór.

[Keith Croft]

Zamykanie lokalu zawsze było ulubioną częścią jego dnia pracy. Mieszkanie w miejscu pracy miało swoje plusy, bo nie musiał się nigdzie śpieszyć. Zajmował się zawsze salą na spokojnie, dokładnie wszystko sprzątając, doskonale wiedząc jak dużo uwagi pan Hoa przykładał do porządku w restauracji. Wszystko musiało być idealnie, blaty, chociaż już trochę zużyte, miały być wyczyszczone, podłoga umyta. Raz w miesiącu zarządzane były gruntowne porządki, mycie okien, sprzątanie zaplecza i tak dalej. Najgorsza zawsze była kuchnia, bo chociaż kucharz na co dzień dbał o porządek, to kiedy nadchodził ten dzień w miesiącu wszyscy robili nadgodziny. Mimo wszystko Croft zdecydowanie wolał popołudniowe zmiany. Działo się zawsze więcej, czas szybko mijał, no i napiwki były zdecydowanie większe niż na porannej zmianie.
Siedząc przy barze obserwował jak sprawnie przelicza utarg. Znał ten rytuał aż za dobrze. Może nie pracował w gastronomii tak długo jak Riven, ale doskonale wiedział co i jak. Zdążył się wszystkiego nauczyć, w zasadzie nie miał innego wyjścia. Skoro chciał mieć gdzie mieszkać i mieć pracę musiał szybko przystosować się do nowych warunków. Na całe szczęście nauka nowych rzeczy przeważnie szła mu dość szybko, więc raz dwa pojął co z czym i jak się robi.
- To prawda, szybsze zamknięcie wiąże się z większą ilością czasu poświęconego na zabawę. - pokiwał głową z uśmiechem patrząc na nią.
Gdy Riven zniknęła na zapleczu on dopilnował aby mop wrócił na swoje miejsce. Wylał wodę z wiadra, po czym za pomocą prostego zaklęcia ustawił krzesła na nowo na ziemi przy stolikach. Kiedy jutro tawerna będzie otwierana wszystko będzie dokładnie tak jak miało być.
- Super, no to komu w drogę temu czas…czy jakoś tak. - zaśmiał się kiedy Riven wróciła z zaplecza.
Wyszedł pierwszy z przybytku dając jej na spokojnie wszystko zamknąć. Poczekał spokojnie na zewnątrz, a kiedy do niego dołączyła poprawił kołnierz kurtki i już na spokojnie ruszyli przed siebie.
- Nie mam pojęcia. - powiedział rozbawiony - Idziemy tam gdzie nas nogi poniosą. Możemy się przejść w kierunku głównego rynku, tam po drodze jest kilka knajp, które są otwarte do późnych godzin. - pokiwał głową wciskając dłonie w kieszenie spodni - Naprawdę nie ma o czym mówić. Ale mogę być twoim rycerzem na białym koniu kiedy będzie taka potrzeba na przyszłość. - puścił jej oczko, a po chwili już zanurzyli się w uliczki Cardiff w poszukiwaniu zabawy.

ztx2