Sklep Madame Primpernelle

[Mistrz Gry]

Sklep Madame Primpernelle

Do salonu kosmetycznego Madame Primpernelle prowadzi sam zapach - woń kwiatowych perfum, pudru i mydła, a im bliżej czarodziej znajdzie się lokalu nieopodal Dziurawego Kotła, tym więcej błyszczących drobin unoszących się w powietrzu dostrzega. Lokal należący do słynnej alchemiczki, specjalizującej się w tworzeniu magicznych kosmetyków, przyciąga uwagę fasadą w kolorze turkusu oraz ozdobnym szyldem zachęcającym do wejścia. Lustra w witrynach same obracają się w kierunku klientów, szepcząc im komplementy.
Po przekroczeniu progu uderza w klienta zapach jaśminu i wanilii. Wystrój jest bardzo elegancki i stylowy, dominują tu jasne, stonowane barwy, a meble wykonano z dębowego drewna, wypolerowanego na błysk. Można tu zaopatrzyć się w kremy, olejki i mazidła wszelkiego rodzaju na każdą niedoskonałość, a także upiększające kosmetyki do makijażu i akcesoria. Wszystko lśni, lecz nie przesadnie - tu luksus nie krzyczy, lecz do każdej czarownicy puszcza perskie oczko.
Madame Pirpernelle, zawsze nienagannie ubrana w eleganckie suknie, porusza się między klientami z gracją i wdziękiem godnym tancerki, gotowa profesjonalnie doradzić i dobrać kosmetyki do potrzeb i urody swoich klientów. Jej różdżka czasami kończy się złotym pędzlem, którym dokonuje na ich twarzach drobnych poprawek, prezentując działanie kosmetyków. Zaczarowane lustro zawsze zaś powie ci prawdę, lecz uczyni to z taktem i uprzejmością.

[Vivienne Burke]

| 25 kwietnia 1962

Zdecydowanie potrzebowałam takiego wyjścia. Oderwania się od rzeczywistości, spędzenia czasu gdzieś indziej niż jedynie w murach Burke Manor myśląc tylko o jednym. I chociaż towarzystwo Primrose było mi niezwykle miłe, tak potrzebowałam chwilowej zmiany środowiska. Innej kobiety, która nic nie wiedząc o moim stanie, ściągnęła by moje myśli w zupełnie inną stronę. Oczywiście nie mogłam pojawić się w rodzinnym domu, moja matka już wiedziała, tam z pewnością nie byłabym w stanie odpocząć. Jak na zawołanie pojawiła się sowa od Odielle z propozycją wspólnego spotkania się. Długo nie czekałam, od razu wzięłam ozdobną papeterię i odpisałam twierdząco na propozycję, sugerując dwudziesty piąty kwietnia, aby też trochę przyszykować się już pod kątem zlotu absolwentów w Hogwarcie.
Wybrałyśmy się wspólnie do salonu kosmetycznego, oddać się zabiegom upiększającym. Masaż ciała lub dłoni i stóp, na co która miała ochotę, maseczka na twarz, pachnące kadzidła. Nawet aż tak bardzo mi nie przeszkadzały, nie powodowały mdłości. Najwyraźniej był to zapach, który mi odpowiadał i był przez mój organizm tolerowany. I dobrze, z pewnością niezwykle bym musiała się natrudzić, aby przekonać pannę Ollivander, że nic mi nie jest. Tym bardziej, po moim nagłym zniknięciu podczas uroczystości moich urodzin. Odille też tam była, gdy ja nagle opuściłam salon. Nie wiem na ile goście zauważyli moje zniknięcie, jednak Primrose i jej matka, tym samym matka mojego męża, odpowiednio zajęły się gośćmi.
- Tego potrzebowałam - odetchnęłam zadowolona opuszczając salon i gładząc się po cudownie miękkiej i pachnącej skórze. - Miałam ostatnio tak spięte ciało, że przy czytaniu książek bolały mnie plecy i kark. Myślisz, że moja postawa przy siedzeniu jest nieodpowiednia, że tak odczuwam długie spędzanie czasu przed biurkiem? Uprzedzając, staram się co jakiś czas wstać i pochodzić… jak nie zapomnę - uśmiechnęłam się beztrosko. - Nie, to na pewno stres. Mam bardzo dużo na głowie.
Bałam się trochę chodzić sama po pokątnej. Ostatnio gdy tu byłam bardzo źle się poczułam i tylko dzięki uprzejmości pana Axela, pracownika mojego męża, bezpiecznie dotarłam do domu. Teraz nie byłam sama, była ze moją moja koleżanka, więc jeśli tylko zrobi mi się słabo, będę miała czas, aby odpowiednio wcześniej chwycić ją pod ramię i wesprzeć się opierając na niej delikatnie swój ciężar.
- Czujesz ten zapach? - Zapytałam, kiedy swoje kroki kierowałyśmy w stronę Dziurawego Kotła. - Coś bardzo, bardzo ładnie pachnie.
Przystanęłam. Zaczęłam rozglądać się, szukając miejsca skąd docierał taki ładny zapach. Miałam wrażenie, że czułam jaśmin i chyba wanilię, ale nie byłam w stu procentach pewna. Nosek mnie jednak nigdy nie zawiódł, jeśli gdzieś pachniało jaśminem, to byłam w stanie to wyczuć. Uwielbiałam ten zapach. Nie bez powodu kwiaty tej rośliny pojawiły się w posiadłości rodziny Burke podczas naszego ślubu z Xavierem. To był mój znak, moje wejście do tego domu i oznajmienie wszystkim, że staję się częścią tej rodziny.
W pewnym momencie mój wzrok padł na fasadę sklepu, w którego witrynach znajdowały się lustra. Obracały się one w kierunku osób przechodzących obok. Sama fasada była turkusowa, miała piękny ozdobny szyld i bardzo zachęciła mnie do wejścia do środka.
- Co ty na to, aby na koniec zrobić sobie jeszcze jedną przyjemność? Nowych perfum nigdy za wiele, prawda? - Radośnie klasnęłam w ręce i chwyciłam koleżankę pod ramię. - Nawet nie muszę daleko szukać pretekstu, zaraz zlot absolwentów, przyda mi się nowy zapach. Ah, właśnie. Wybierasz się? - Zapytałam, zerkając na nią.