— najedź, by rozwinąć pergamin —
Aurorze Rineheart,
ufam, że moja sowa odnajduje Cię w pełnej gotowości do działania. Doskonale wiesz bowiem, że za dwa dni od dzisiaj miejsce ma zaprzysiężenie nowo wybranego Ministra Magii, w związku z tym Twoja obecność jest tam konieczna.
Pojaw się na miejscu, obejmiesz służbę w charakterze straży dyskretnej. Trzymaj się blisko sceny, skąd najpełniej będziesz mógł rozeznać się w przebiegu uroczystości, będą tam także inni aurorzy, którzy także zostali poinformowani; na wszystkich was nakładam jednak obowiązek dochowania dyskrecji, aby nie zwracać na siebie uwagi, ani nie odciągać spojrzeń od całej ceremonii, nie wzbudzać niepokoju obecnością magicznych służb.
Masz czuwać nad spokojem zgromadzenia i z największą pilnością baczyć na niecodzienne ruchy tłumu czy próby zakłócenia początku. Zachowaj najwyższą czujność i gotować, aby w razie potrzeby podjąć zdecydowanie działanie, jeśli bezpieczeństwo Ministra Magii lub pozostałych uczestników zostało narażone.
Po zakończeniu uroczystości złożysz mi szczegółowy raport z przebiegu wydarzeń.
Z poważaniem,
Archibald Dawlish
Szef Biura Aurorów
— najedź, by rozwinąć pergamin —
Szano
Ne
Panie Rineheart,
Czy możemy przejść na "ty"? Przepraszam, to tylko list, więc skoro nie mogę usłyszeć Twojej odpowiedzi, po prostu uznam, że się zgodziłeś, taki ze mnie chuligan i aferzysta. Nie pamiętam, czy przełamaliśmy oficjalne lody u Oriany. A zanim zrobię z siebie jeszcze większego bałwana, pozwól, że przejdę do rzeczy.
Od zaprzysiężenia zastanawiam się, ile czasu spokoju jest nam jeszcze dane, i boję się, że zostało go niewiele. Co prawda szkoła wyposażyła mnie w komplet magicznych umiejętności, które sprawdzały się na arenie Klubu Pojedynków, ale... To, co może, choć nie musi, nadejść, to na pewno coś zupełnie innego. Niestety zdążyłam też wyjść z wprawy. Unikałam sytuacji konfliktowych, przez co dawna biegłość pokryła się kurzem. Stąd mój list, moja prośba - czy pomógłbyś mi w przypomnieniu sobie tego i owego? Chciałabym... Cóż, być gotowa. Oswoić się na nowo z napięciem, z szybkimi decyzjami, z magią, która nie służy tylko do codziennych rzeczy. Wiem, że to dość nieoczekiwane, ale nie mam pojęcia, do kogo innego mogłabym się zwrócić, jednocześnie nie musząc uzasadniać dlaczego jest to dla mnie ważne.
Jeśli znajdziesz chwilę, zrewanżuję się dobrą herbatą. I rysunkiem Helgi dla małego Leona.
Z góry dziękuję,
Leonie Figg
— najedź, by rozwinąć pergamin —
Ned,
Obiad to dużo powiedziane, chyba że ktoś uważa wino za danie obiadowe, ale dla dobra sprawy uznajmy, że wszyscy bardzo się wtedy najedliśmy. Może wspólnymi ideałami.
Wspaniale, bardzo dziękuję! Nigdy nie byłam na tamtejszych wrzosowiskach, więc oprócz pożyteczności, będzie to też przyjemnością. Najbardziej chciałabym póki co skupić się na skutecznej obronie. Nie tylko siebie, ale też innych. Nie mogę pozbyć się myśli o tym, że potencjalne niebezpieczeństwo wyciągnie łapska po Jas ludzi, na których mi zależy. Ofensywa to wartość dodana, drugoplanowa, więc równie dobrze można to odłożyć na później. Oprócz wszelkich rodzajów protego, moglibyśmy też też poćwiczyć patronusa, bo nigdy nie wiadomo, co może okazać się potrzebne, a miałam z tym... spory problem. I wszystko, co uznasz za zasadne.
Helgi nie oddam, prędzej zjem jadowitą tentakulę, ale chętnie podam Ci namiary na dobrą hodowlę. Słyszałam, że dzieci świetnie rozwijają się przy zwierzętach, więc nie ma na co czekać - taka rada, której pewnie nie chciałeś. Albo może małe wyzwanie? Jeśli uda mi się wyczarować protego totalum, Leon dostanie swoją małą Helgę. Chyba nie stchórzysz?
Jeszcze raz dziękuję,
Leonie
