— najedź, by rozwinąć pergamin —
Mitch,
Wiem o wszystkim, co się dzieje.
Wiem też, kto potrafi zachować rozsądek, kiedy inni pozwalają, by strach kierował ich działaniami.
Minister, Grindelwald - niech dalej próbują przekonać świat o własnej sile. Ich czas dobiega końca.
Obserwuj.
Nie działaj pochopnie.
Nie wchodź w rozmowy, których nie potrzebujesz lub nie umiesz prowadzić.
Zapamiętaj szczegóły. Zapamiętaj, co widzisz. Zapamiętaj, o czym z innymi rozmawiasz. Nie działaj, póki nie każę.
Cierpliwość jest teraz wszystkim.
Wkrótce się spotkamy.
Kiedy wezwę - odpowiesz.
— najedź, by rozwinąć pergamin —
Drogi Mitchellu,
Zapewne mój list nie jest tym, co spodziewałeś się odnaleźć na swoim parapecie. Przyznam, że pewien list, który również mogłeś otrzymać, sprawił, że uprzytomniłam sobie, jak niewiele o Tobie wiem. Zapewne możesz powiedzieć to samo, nie mieliśmy bowiem zbyt wielu okazji do rozmowy, odkąd zaczęłam się obracać w podobnym kręgu, co Ty. Mam nadzieję, że kiedyś okażesz się na tyle wyrozumiały, aby puścić tę małą niedogodność w niepamięć.
Czy dobrze pamiętam, że dobrze znasz język norweski? Znajduję się obecnie w dość delikatnym położeniu, które wymaga ode mnie podstawowej jego znajomości, lecz moja uwaga nigdy nie była skierowana ku krajom nordyckcim. Chciałabym nadrobić owe oczywiste zaległości i pomyślałam, może zbyt szybko, że mógłbyś być idealnym nauczycielem tego języka. To wszystko to przeczucie, które mówi mi, że porozumiemy się bez większego problemu.
Jeżeli zgodzisz się zostać moim nauczycielem, chciałabym ugościć Cię w moim mieszkaniu przy Vauxhall Road. Dla wynagrodzenia Twoich trudów przygotuję nam obiad bądź kolację, w zależności od pory, która będzie dla Ciebie bardziej odpowiednia. Jeżeli posiadasz jakieś preferencje żywieniowe, podziel się nimi ze mną od razu. Nie chciałabym, żeby poczęstunek nie przypadł Ci do gustu, skoro i tak wyświadczasz mi dużą przysługę.
Oczekuję Twojej sowy.
Bądź zdrów.
Manon Baudelaire
